สตภิสชะ, ศตภิษัช หมายถึง [สะตะพิดชะ, สะตะพิสัด] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๔ มี ๔ ดวง เห็นเป็นรูปทิมทองหรือมังกร, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวยักษ์ ก็เรียก.
[สะตฺรอน] น. ธาตุลําดับที่ ๓๘ สัญลักษณ์ Sr เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็ง เนื้ออ่อน สีเหลืองอ่อน ไวต่อปฏิกิริยาเคมี หลอมละลายที่ ๗๕๒ ? ซ. (อ. strontium).
[สะตฺริก] น. สารประกอบอินทรีย์ประเภทแอลคาลอยด์ มีสูตรC21H22N2 O2 ลักษณะเป็นผลึกหรือผงสีขาว ละลายได้เล็กน้อยในนํ้าหลอมละลายที่ ๒๖๘ ? ๒๙๐ ? ซ. เป็นพิษอย่างแรง.(อ. strychnine).
[สัดตฺรี] น. ผู้หญิง, เพศหญิง, คู่กับ บุรุษ, (ใช้ในลักษณะที่สุภาพ).(ส.; ป. อิตฺถี, ถี).
น. เพศหญิง, คู่กับ บุรุษเพศ.
(ไว) น. เพศของคําที่เป็นเพศหญิง เช่น ย่า ยาย แม่ นารี,อิตถีลิงค์ ก็ว่า. (ส. สฺตรีลิงฺค; ป. อิตฺถีลิงฺค).
(ไว) น. เพศของคําที่เป็นเพศหญิง เช่น ย่า ยาย แม่ นารี,อิตถีลิงค์ ก็ว่า. (ส. สฺตรีลิงฺค; ป. อิตฺถีลิงฺค).
[สะ] (แบบ) น. นํ้านม. (ส.; ป. ถ?ฺ?).